Ақынның нәзік лирикалық сезімге құрылған махаббат жырлары қатарында белгілі орын алатын өлеңі.

Қашан жазылды?

Ақынның бұл шығармасы 1897 жылы жазылған.

Қайда жазылды?

Өлең Құнанбай қажы әулетінің ата қонысы, ұлы ақын өмірінің сәулелі сәттерінің мекені – Ақшоқы қыстауында жазылған.

Қайда жарияланды?

Алғаш рет ақынның 1933 жылыҚызылорда қаласында жарық көрген толық жинағында жарияланды. Өлең басылымдарында аздаған текстологиялық өзгерістер кездеседі. 1939, 1945,1954 жылғы жинақтарда 3-шумақтың 4-жолы «Тозады енді ажарым» түрінде берілген, ал кейінгі басылымдарда «Тозды енді ажарым» деп түзетілген.

Өлең не жайында?

Өлеңде өзінің сүйіспеншілік сезіміне жауап таппаған ғашық жігіттің құсасы, сағындырған жарына үзіліп, үздігіп жазған сәлем хаты түрінде жеткізіледі. Алыстан ынтығып, сырттай иемденген шарасыз жігіт өзінің жай-күйін сәлемшіден жеткізе алмай, не қыздан жылы сөз ести алмай, іштен тынып шермеңде болады. Күткен үміті ақталмауға айналғаннан кейін, үзілген күдерімен бірге өз өмірінің қызығы да сөніп бара жатқанын айтып мұңаяды.

Қай жанрда жазылды?

Өлең буынды шалыс ұйқаспен кестеленген. Әрқайсысы 4 тармақты 3 шумақтан тұрады.

Қай тілдерге аударылды?

Өлең ағылшын, башқүрт, қарақалпақ, қырғыз, орыс, өзбек, татар, тәжік, түрікмен, үйғыр тілдеріне аударылған.

Мен сәлем жазамын,
Қарағым қалқама.
Қайғыңнан азамын,
Барушы айта ма?

Күн бойы күтемін
Келер деп хабарың.
Қайғырмай не етемін,
Бізде жоқ назарың.

Көңілге жұбаныш,
Сен едің базарым.
Сенсіз жоқ қуаныш,
Тозды енді ажарым.